Eindhoven Glow. Ik had er wel eens foto’s van gezien en gehoord dat het een spektakel is. Vrienden lieten filmpjes ziet van flikkerende lichten die een verhaal vertelden. Het zag er altijd wel mooi uit en de interesse was er wel om erheen te gaan. Dit jaar heb ik de stoute schoenen maar aangetrokken en ben samen met Bas en Niels naar Eindhoven gereisd.
Het bleek de laatste dag te zijn van Glow en het was super druk in de stad. Glow is een festival waarbij bezoekers een route aflopen en daarbij getrakteerd wordt op de meeste geniale lichtshows. Een groot voordeel is dat het feest gratis is en daardoor toegankelijk is voor honderdduizenden mensen.
Licht wordt geprojecteerd op van alles, van gebouwen tot water. Nu klinkt dat alsof een gebouw dan rood wordt gemaakt, of blauw, of afwisselend verschillende kleuren maar Glow is veel groter dan dat. De effecten worden door ontzettend getalenteerde technici in elkaar gezet. Hierdoor lijkt het soms alsof gebouwen in brand staan of uit elkaar vallen en zichzelf vervolgens weer opbouwen.
Gezien dit mijn eerste keer Glow was, was ik niet helemaal voorbereid op de drukte. We hadden geluk dat we met de trein waren gekomen, want parkeren was zo goed als onmogelijk. De drukte was enorm, maar omdat het zo koud was, was het weer fijn om met zoveel mensen zo dicht op elkaar te staan.
De meest waanzinnige shows waren naar mijn mening Step into the Light, Labyrinth of Passion en Axioma. Maar allemaal waren het stuk voor stuk onvergetelijke ervaringen. Terwijl je zo’n spektakel bekijkt, en er een enorm oog op de Catharinakerk verschijnt, kun je alleen maar onder de indruk zijn van wat techniek tegenwoordig allemaal kan.
